De cirkel is rond

We voelen het aan onze kleine teen, De Generatie begint te leven: flyers worden gedrukt en herdrukt, affiches gretig mee gegrist door de spelers. Ze zullen spoedig de muren en vensters sieren van de plaatsen waar de acteurs regelmatig langs komen. De trots om deel uit te maken van dit bijzondere project, tot voor kort nog redelijk vaag, kan vandaag gelegitimeerd worden: dit is wat we hebben gedaan, dit is wat we zullen brengen en waar we jullie op uitnodigen.

De trots vermengt zich vandaag met een lichte schrik: we repeteren voor het eerst op de plek waar het allemaal staat te gebeuren op 30 maart. De 270 rode stoelen in de grote zaal van de Budascoop, die vanaf de scène de hoogte in schieten, maken indruk. De zitjes zijn nu nog leeg, vanaf 30 maart zijn ze hopelijk talrijk gevuld. De tastbaarheid vertaalt zich ook naar papier: het beloofde script, 45 netjes ingebonden pagina’s, voor ieder een exemplaar. En elkeen maakt er meteen zijn of haar beduimelde werkboek van, gaat ermee aan de slag met stylo of potlood: accenten worden gelegd, kleine correcties aangebracht, de eigen lijnen duidelijk onderstreept. Sommigen houden zich strikt aan de gedrukte woorden, anderen freewheelen er op los en breien eigen creaties aan de tekst, wat op zijn beurt tot verwarring leidt bij wie de volgende zinnen te declameren heeft '(“is het aan mij?”). De ketting moet nog wat gesmeerd, maar de fietsenmakers zijn ervaren en de weg is goed verlicht. Nu de frequentie van de repetities wordt opgevoerd, zal de soepelheid alleen maar toenemen.

Wanneer de repetitie afgelopen is zien we het definitieve coverbeeld van het boek Grijs aan Zet. Het is gemaakt door Hans, zoon van Urbain. Hans tekende ook de andere illustraties in het boek; ze verbeelden en ondersteunen de pakkende verhalen van ouderen. De verhalen zijn de ruggengraat van het boek, zoals ze dat zijn van De Generatie. In het boek nemen ook enkele spelers het woord, de parallellen met het theater zijn evident. Wanneer we het coverbeeld bekijken valt de onbedoelde maar uiteindelijk ook logische link op met het eerst beeld op scène. De Generatie neemt het woord, De Generatie leeft, de cirkel is rond.

foto: Willy Houthoofd

Vorige
Vorige

Meebrengen en overdragen

Volgende
Volgende

Luisteren zonder taal